. نام و نسب امام مهدی4:در روایات متعددی از شیعه و اهلسنت آمده است که حضرت مهدی4از اهلبیت:،[1]عترت؛[2]همنام و همکنیه با پیامبر6،[3]از فرزندان امام علی7[4]و از نسل فاطمه3[5]است.
2. شمائل امام مهدی4:امام مهدی4در شکل ظاهری و رفتار، شباهت تمام با پیامبر6دارد؛ چهرهاش نورانی و همانند ستارهای درخشان است،[6]پیشانی بلند[7]و بینی کشیده دارد، بر گونۀ راستش خالی است،[8]و دندانهایش از هم جدا میباشد.[9]
[1]. من لایحضره الفقیه، ج3، ص177؛ سنن ابوماجه، ح4085.
[2]. الغیبة، شیخ طوسی، ص186؛ کنز العمال، متقی هندی، ج14، ح38662.
[3]. کمالالدین، ج1، ص286، باب25، ح1، سنن ابوداود، ح4276.
[4]. الغیبة، شیخ طوسی، ص185، ح144؛ العرف الوردی فی اخبار المهدی(چاپ شده در الرسائل العشر)، سیوطی، ص219.
[5]. کشف النغمة، اربلی، ج3، ص288؛ المستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، ج4، ص577.
[6]. کمالالدین، ج2، ص469، ح23؛ البیان فی اخبار صاحب الزمان، گنجی شافعی، باب7، ح50.
[7]. الغیبة، نعمانی، ص214، ح2؛ المصنف، صنعانی، ح20773.
[8]. کمالالدین، ج2، ص445، ح19؛ البیان فی اخبار صاحب الزمان، گنجی شافعی، باب18، ح51.
[9]. الغیبة، نعمانی، ص214، ح2؛ ینابیع المودة، قندوزی، ج3، ص263.
. ظهور:مشترکات شیعه و اهلسنت در آموزۀ ظهور عبارتاند از: حتمی بودن ظهور،[1]ظهور امام در چهل سالگی،[2]مکان ظهور در مکه،[3]ظاهر شدن امام مهدی4در مدینه پیش از ظهور،[4]نزول فرشتگان برای یاری امام مهدی4،[5]امدادهای الهی،[6]یاران خاص 313 نفر،[7]قدرتمندی یاران،[8]یاران امام از مناطق مختلف.[9]
4. زمینههای اجتماعی ظهور:ناامیدی کامل مردم،[10]نداشتن پناهگاه،[11]فراگیر شدن ستم،[12]پیدایش هرجومرج، فتنهها و قتلعام شدید.[13]
5. نشانههای ظهور:فراوانی نشانههای ظهور،[14]نشانههای حتمی و
[1]. کافی، ج1، ص398، ح2؛ صحیح ترمذی، ح2231.
[2]. کمالالدین، ج1، ص315، ح2؛ فرائد السمطین، جوینی، ج2، ص565.
[3]. الفتن، نعیم بن حماد، ص240، ج943؛ تفسیر قمی، علی بن ابراهیم قمی، ج2، ص204.
[4]. الغیبة، نعمانی، ص279، ج67؛ مسند احمد بن حنبل، ج6، ص316.
[5]. کمالالدین، ج2، ص671، ج22؛ عقد الدر فی اخبار المنتظر، مقدسی شافعی، باب3، ص64.
[6]. عیون اخبار الرضا، شیخ صدوق، ج1، ص262، ح22؛ الفتن، نعیم بن حماد، ص215، ح860.
[7]. الغیبة، نعمانی، ص315، ح9؛ الحاوی للفتاوی، سیوطی، ج2، ص73.
[8]. الغیبة، نعمانی، ص310 و 371، ح2 و 5؛ عقد الدرر فی اخبار المنتظر، مقدسی شافعی، ص91.
[9]. شرح الاخبار فی فضائل الائمة الاطهار، نعمان بن محمد، ج3، ص366؛ سنن ابوداود، ح4286 و 4287.
[10]. الغیبة، نعمانی، ص186، ح29؛ الکتاب المصنف، ابن ابیشیبه، ج7، ص1416، ح511.
[11]. کافی، ج8، ص263، ح379؛ المصنف، صنعانی، ح20770.
[12]. کافی، ج1، ص526، ح1؛سنن ابوداود، ح4282.
[13]. الغیبة، نعمانی، ص277، ح61 و ص235؛ الکتاب المصنف، ابن ابیشیبه، ج7، ح37628.
[14]. رجوع شود به بحارالانوار، بحث علایم ظهور و کتاب نوادر الدهور فی علائم الظهور، نوشتۀ سیدحسن میرجهانی، در دو جلد و نیز نعیم ابن حماد در الفتن.
غیرحتمی،[1]ندای آسمانی،[2]سفیانی،[3]خسف بیداء،[4]پرچمهای سیاه از خراسان،[5]قتل نفس زکیه.[6]
6. حکومت امام مهدی4:تشابه سیرۀ امام مهدی4به پیامبر6،[7]عدالتمحوری،[8]رفاه و آسایش،[9]امنیت همهجانبه.[10]
7. بازگشت حضرت عیسی7.[11]
8. حاکمیت امام مهدی4بر جهان و فراگیر شدن اسلام.[12]و[13]
[1]. الغیبة، نعمانی، ص301، ح5 و ص253، ح11.
[2]. همان، ص253، ح13؛ الفتن، نعیم بن حماد، ص236، ح931.
[3]. کمالالدین، ج2، ص650، ح5؛ صحیح مسلم، ج4، ح2882 - 2883.
[4]. الغیبة، نعمانی، ص257، ح15؛ صحیح مسلم، ج4، ص2882.
[5]. الغیبة، نعمانی، ص251، ح8؛ مسنداحمد بن حنبل، ج5، ص277.
[6]. الغیبة، نعمانی، ص264، ح26؛ المصنف، ابن ابیشیبه، ج8، ص649، ح199.
[7]. الغیبة، نعمانی، ص232، ح17؛ مجمع الزوائد، نورالدینی هیثمی، ج7، ص317.
[8]. کمالالدین، ج1، ص304، ح16؛ سنن ابوداود، ح4282.
[9]. الغیبة، نعمانی، ص237، ح26؛ سننابنماجه، ح4083.
[10]. الغیبة، نعمانی، ص241، ح35؛ المعجم الکبیر، طبرانی، ج8، ص179.
[11]. الکافی، ج8، ص50، ح10؛ سننابنماجه، ح4078. روایات در این زمینه به حد تواتر است؛ سلسلة الاحادیث الصحیحة، ناصرالدین البانی، ج5، ص178.
[12]. تفسیر عیاشی، ج1، ص207، ح81؛ کنز العمال، متقی هندی، ج14، ص336، ح38855.
[13]. با استفاده و تخلیص از کتاب بررسی تطبیقی مهدویت در روایات شیعه و اهلسنت.