ب. به كارگیری صنایع لفظی و معنوی:نوشته‌هایی كه با آرایش‌های لفظی و صناعات ادبی، گیرایی خاصی داشته باشد، برای برخی از افراد بسیار دل‌نشین است. اثری كه از ایجاز، تشبیه، استعاره، كنایه، تمثیل، لف و نشر، مراعات نظیر، مجاز، قلب، جناس و مانند آن برخوردار باشد، طراوت و تازگی لفظی و معنایی را دوچندان می‌سازد
ح. ورود و خروج مناسب:چگونگی آغاز و كیفیت اختتام و نتیجه‌گیری در جذابیت نوشتار مؤثر است. فضاسازی مناسب و همراه كردن خواننده در آغاز كار و سپس جذابیت‌بخشی به محتوا در میانه راه با رعایت الزامات نویسندگی و سپس فرود و نتیجه‌گیری مناسب، لحظاتی خاطره‌انگیز و پرفایده را برای مخاطب به همراه خواهد داشت.
د. ایجاد انتظار:ایجاد حالت انتظار و چشم به راهی و شوق برای پی‌گیری مطالب بعدی، عامل جذب دیگران به نوشتار است. پاسخ‌گویی به این انتظار، بر جذابیت كار می‌افزاید و نویسنده باید این انتظار را در لابه‌لای مطالب خود به وجود آورد. حتی اگر می‌تواند در انتهای مطالب داستانی، نتیجه‌گیری و گمانه‌زنی پایان داستان را به خواننده فهیم واگذار كند.
ﻫ. تجسم‌بخشی و تصویرگری:باید به كمك واژگان و كلمات، صحنه و حادثه را برای مخاطب ترسیم كرد. نویسنده باید قدرت تجسم و آفرینش داشته باشد و این امر در داستان نویسی نمود بیشتری می‌یابد. البته دیدن و درك بعضی از صحنه‌ها در خلق و تصویرسازی، بهتر و مؤثر است؛ زیرا در این صورت، اطلاعات بیشتری از موضوع نوشتار در ذهن دارد و می‌تواند آنها را پردازش كند.
و. نوع خط و چاپ (بسته‌بندی):به یقین، اگر محتوای غنی در قالبی بد ارائه شود و در هم ریخته و پراكنده و غیر جذاب باشد، از اثرگذاری آن كاسته می‌شود. در مقابل، نوشته اگر با حروفی جالب و در قالبی زیبا ارائه شود، جاذبه بیشتری می‌یابد. رعایت نكات فنی، صفحه‌بندی، حروف‌چینی، رنگ، طرح و كاغذ در جذب مخاطب اثربخش است. (محدثی، 1373، ص96)
جذابیت‌بخشی به نوشتار و پرهیز از یكنواختی
نوشته یكنواخت، تكراری و كلیشه‌ای، جذابیت و گیرایی لازم را ندارد. برای افزایش جذابیت، رعایت موارد زیر ضروری است:
الف. ابداع و ابتكار:عرضه ابتكاری مطالب در قالب‌های نو بسیار مؤثر است. البته نوآوری امری دشوار است كه تنها از طریق مطالعه در آثار دیگران و پرورش ذوق و استعدادهای فردی و به تدریج به دست می‌آید.