ب. شتابزدگی:كمترین آفت شتابزدگی این است كه مانع درك درست موضوع میشود. صبر و بردباری لازمه پژوهش است؛ چرا كه امكان دارد پژوهشگر نتایج تحقیق خود را در طول عمر نبیند و آیندگان با ادامه دادن كارها، پژوهش ناتمام او را به نتیجه برسانند.
ج. دخالت دادن خواستههای شخصی:پژوهشگر نباید دیدگاهها، خواستهها و اغراض شخصی یا صنفی خود را بر موضوع تحقیق تحمیل كند. تحقیقی معتبر است كه بیطرفانه و بدون حب و بغض صورت پذیرد.
د. انتحال(سرقت ادبی): نویسندگان میكوشند برای درست جلوه دادن سخن و مدعای خود، افراد نام و نشاندار و صاحب نفوذ علمی و تاریخی را مدافع نظریه خود معرفی كنند یا به نام خود ارائه دهند. به تعبیر استاد عبدالحسین زرینكوب، محقق را هیچ آفتی بدتر از این نیست كه به سرقت و انتحال كار دیگران عادت كند.
از دیگر مصادیق سوء رفتار پژوهشی میتوان از كپیبرداری ساختار مقاله و كتاب با ادبیات نظری دیگران، جعل و تحریف در گردآوری دادهها و دادهسازی، دستكاری در روش تحقیق و نتایج آماری، تحلیل و تفسیر جهتدار و مخدوش كردن نتایج، اضافه كردن نام دیگران به پژوهش برای بده بستانهای خاص و مانند آن یاد كرد. (خنیفر، بردبار، فروغی قمی، 1390، ص104 ـ 85)
اخلاق به منزله آییننامهای است كه انسان موظف است آن را رعایت كند. اخلاق پژوهشگری تابعی از اخلاق حاكم بر جامعه است و هر جامعهای اصول اخلاقی خاص خود را دارد. بنابراین، خارج شدن از دایره اخلاق پژوهشی از مصادیق سوء رفتار پژوهشی است.
نمونهها و مصادیق سوء رفتار نویسندگی
الف. شهرتزدگی:بسیاری از افراد به صرف مشهور بودن یك باور یا عقیده یا فرضیه آن را میپذیرند و پایه تحقیقات خود قرار میدهند. باید دانست مشهور بودن یك عقیده به معنای درست بودن آن نیست.