2_ دو نوع حیات داریم:حیات طبیعی و عقلانی ،در حیات معقول ما در فضای عقلانی هستیم.

سه نوع هویت نیز داریم:بشری ،انسانی و الهی و سه مرتبه زندگی هم داریم،زندگی طبیعی،عقلانی و

عرفانی.

انسان ابتدا باید زندگی طبیعی را یاد بگیرد و سپس وارد زندگی عقلانی شود.

3­_هدایت و اموختن دیگران ،هر دو دو حالت دارد.1_روش کشکولی: که منبری ها ناچارا  از این

روش برای هدایت عوام استفاده می کنند.2_روش سیستمی:برای مردم خاص از این روش استفاده

میکنیم.

برای درک اهمیت بحث سیستم می گوییم که کل هستی سیستمی اداره می شودو کارخداوند و تمام

سیستم عالم بر اساس قوانین و مقررات است.یک سیستم ضرورت کار است.سیستم حوزه مثل دانشگاه

خروجی مشخصی ندارد.علت اینکه حوزه خروجی های مشخص (عالم دینی و مربی انسان سازی)ندارد

بدلیل ضعیف بودن سیستم اموزشی حوزه است.حوزه برای مهندسی کردن افکار طلاب باید سیستم حساب

شده داشته باشد.

4­_بنابراین فلسفه وجودی کار ما تفکیک می شود به واسطه سلوک عرفانی و سلوک عقلانی .

تفکیک فضای عرفانی وعقلانی:فضای عقلانی فضای وجوبی است اما فضای عرفانی فضای ا ستحباب

است.

5_در زندگی طبیعی،رفتارهای عقلانی و عرفانی باهم وجود دارد.کسی که می خواهد متدین و اهل عقل

شود باید وارد فضای عقلانی شود و رفتارو اخلاق و تمام ابعاد زندگیش عقلانی شود و گرنه با قران و

ذکرگفتن متدین نمی شود. 

6_انسان از بدو تولد وارد زندگی طبیعی می شود و از سن بلوغ به بعد می تواند وارد سیر و سلوک

عقلانی شود.منظور از مکلف شدن همان وارد شدن به حیات عقلانی است.زماتی که انسان در سلوک

عقلانی خوب پیش برود می تواند به وسیله آن عشق را درک کند و از طریق عقلانیت می تواند به

سلوک عرفانی بر