ریشه رفتار انسان در صفات و کمالات اوست .در خداشناسی هم باید صفات خدا را بشناسیم و طبق آن رفتار کنیم.

ایشان افزودند:ما دونوع دین شناسی داریم:استنادی و استدلالی.ما هر حرفی را که می خواهیم به مردم بزنیم باید مستند

کنیم به عالم،ائمه و ..  و اعتقاد و باور خود را بر اساس آن استناد شکل می دهیم..استدلال بسیار دقیق است و برای

نخبگان است.

در دین شناسی استدلالی حرفهای ما باید مستند به آیات و روایات باشد و استدلال عقلی هم باشد خصوصا برای طلاب.

نکته دیگر این است که در مجالس باید مخاطب شناسی کنیم مثلا در جمع مردم عادی نباید بحث فلسفی کرد بلکه باید با روش استنادی پیش رفت.

ایشان در ادامه مطالب خود افزودند:برای اجتهاد شرایطی لازم است از جمله آن می توان به علوم و ادبیات

عرب،بلاغت ،فصاحت و ...را بیاموزد.زیرا باید ازادله حکم خدا را در بیاورد.

از جمله شرایط دیگر می توان به  علوم عقلی  مثل فلسفه ،کلام و عرفان ، آشنایی با علوم روشی مثل  منطق،اصول

فقه،رجال ،،داشتن مهارت تحصیلی مثل مباحثه،تدریس آشنایی با مهارتهای پژوهشی ،منبع یابی،ساختار علمی ، داشتن

شرایط جسمی و روحی مناسب و استعداد لازم اشاره کرد. در آخر ایشان فرمودند:مهم ترین وظیفه یک طلبه

خودسازی است چون می خواهد به ارشاد و هدایت مردم نسبت به خداوند بپردازد پس اگر خود سازی کند می تواند به اصلاح دیگران نیز بپردازد.